CZYM JEST TYCZENIE OBIEKTÓW BUDOWLANYCH?

Tyczenie obiektów budowlanych jest jedną z czynności, którą należy wykonać przed rozpoczęciem robót budowlanych, a po otrzymaniu pozwolenia na budowę. Służy ono wyniesieniu na powierzchnię działki planu budynku zaprojektowanego właśnie na tej określonej działce budowlanej. Jest to zbiór wszystkich czynności pomiarowych wykonywanych przez geodetę, których celem jest wskazanie i trwałe lub tymczasowe oznaczenie punktów charakterystycznych obiektu. Zalicza się do nich np. osie geometryczne i naroża zewnętrzne budynku/ obiektu. Tyczenie budynków ma za zadanie usytuować je w terenie zgodnie z projektem budowlanym i z zachowaniem miar wynikających z obowiązujących przepisów prawa, np. odległości od obiektów znajdujących się już na działce oraz przestrzeganie granic działki. Zgodnie z obowiązującym prawem budowlanym tyczenie wykonuje się w przypadku: obiektów budowlanych wymagających decyzji o pozwoleniu na budowę, obiektów elektroenergetycznych, sieci i przyłączy wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych i telekomunikacyjnych, itd.

METODY TYCZENIA

Do najczęstszych metod tyczenia zalicza się zaznaczenie osi i narożników oraz stosowanie punktów przecięcia. Aby zaznaczyć osie na działce stosuje się:

ławy budowlane - w celu wyznaczenia osi geometrycznych budowli, krawędzi fundamentów itd., jest to metoda uważana za najdokładniejszą,
paliki- służą do oznaczenia punktów charakterystycznych, umieszcza się je w punktach przecięcia się osi głównych budynków lub w narożnikach zewnętrznych domu.

Ilość tyczonych osi jest zależna od specyfiki obiektu, a także od zaleceń kierownika budowy i prośby inwestora.

EFEKTY TYCZENIA

Wynikiem dobrze przeprowadzonego tyczenia obiektu budowlanego jest usytuowanie tego właśnie obiektu w sposób zgodny z projektem budowlanym i zachowaniem odpowiednich odległości względem położenia innych obiektów już istniejących i projektowanych. Prace geodety związane z tyczeniem kończą się sporządzeniem szkicu, na którym umieszcza się punkty terenowej osnowy geodezyjnej, charakterystyczne punkty obrysu obiektu, miary czołowe pomiędzy poszczególnymi punktami, miary umożliwiające zlokalizowanie wszystkich punktów głównych obiektu oraz rozmieszczenie reperów roboczych wraz z ich wysokościami w odniesieniu do poziomu zerowego obiektu oraz układu wysokościowego, na podstawie którego została wykonana mapa do celów projektowych.